Στις 8 Ιουλίου 2023 στη Λευκωσία,πρωτεύουσα της Κύπρου, πραγματοποιήθηκε η πορεία για την προστασία οικογενειακών αξιών. Τους προστάτευαν κυρίως οι μετανάστες από τη Ρωσία που ζουν στην Κύπρο. Προστάτευαν από τον νόμο που ψηφίστηκε στην Κύπρο για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση παιδιών, που ξεκινά από την προσχολική ηλικία. Οι διαδηλωτές έφεραν ρωσικές σημαίες και τους υποδέχτηκε ο Ρώσος πρέσβης στην Κύπρο Murat Zyazikov, κατά σύμπτωση Αντιστράτηγος της FSB. Οι διαδηλωτές κρατούσαν ρωσικές σημαίες και πανό «Κάτω τα χέρια από τα παιδιά» και «Στηρίζουμε τις ενέργειες της Ρωσίας».
Μια τέτοια γεύση τρέλας είναι χαρακτηριστική για οποιαδήποτε επιχείρηση της FSB μεταμφιεσμένη σε δημόσιες εκδηλώσεις και πολιτικό ακτιβισμό. Και συνήθως οργανώνονται από πολιτικούς ακτιβιστές με χαρακτηριστικά βιογραφικά. Εν προκειμένω, μεταξύ των διοργανωτών της πορείας, στο γενικό πλαίσιο των θαμπών υπαλλήλων της ρωσικής πρεσβείας και του Russian House στην Κύπρο, μια φιγούρα αρκετά εξωτική, αλλά και χαρακτηριστική για τέτοιου είδους ασχολίες, τραβάει τα βλέμματα.
Ο Μίκης Φιλανιώτης είναι μέλος του κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου. Αφού υπηρέτησε στον στρατό, στάλθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα για σπουδές στην ΕΣΣΔ. Σπούδασε στην Οδησσό. Το 1983 πήρε το δίπλωμα αρχιτεκτονικής. Η σύζυγος του είναι υπήκοος Ρωσίας. Δύο κόρες του είναι επίσης υπήκοοι Ρωσίας. Ο ίδιος είναι μέλος του Συνδέσμου Αποφοίτων Σοβιετικών και Ρωσικών Πανεπιστημίων, μέλος του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Ρωσικού Κέντρου Επιστήμης και Πολιτισμού (ΡΚΕΠ), μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου του Διεθνούς Κινήματος Ρωσόφιλων. Επισκέπτεται συχνά τη Ρωσία. Τον Μάρτιο του 2019, επισκέφτηκε την κατεχόμενη Κριμαία, όπου έλαβε βραβείο από την κατοχική κυβέρνηση της Κριμαίας για τη συμμετοχή στην προπαγανδιστική εκστρατεία του Κρεμλίνου όπου έγινε φιναλίστ στο διαδικτυακό κουίζ «Η Κριμαία στην ιστορία του ρωσικού κόσμου» το 2020.
Το 2022, το Russian House στην Κύπρο, ευχόντας τον Φιλανιώτη για τα γενέθλιά του, τον ευχαρίστησε «για την αληθινή φιλία, την υποστήριξη, την ειλικρινή αγάπη για τη Ρωσία, καθώς και για τη δουλειά που έγινε στη μετάφραση από τα ρωσικά στα ελληνικά των 5 τόμων της έκδοσης «Η Μεγάλη Νίκη».
«Η Μεγάλη Νίκη» είναι ένα βιβλίο πολλών τόμων για την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που εκδόθηκε το 2015 από το Πανεπιστήμιο MGIMO υπό τη γενική επιμέλεια του μελλοντικού διευθυντή της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών Sergei Naryshkin (τότε προέδρου της Κρατικής Δούμας) και συντάχθηκε από πολλούς από τους επιστημονικούς παραποιητές του Πούτιν. Η έκδοση αυτή είναι καθαρά αντιεπιστημονική. Φαίνεται πως μεταφράζεται στη γλώσσα της χώρας υποδοχής από το Russian House σε όλο τον κόσμο ως προπαγανδιστική βιβλιογραφία.
Η προπαγάνδα του Πούτιν χαρακτηρίζεται από έναν συνδυασμό απόλυτης άγνοιας και υποκρισίας καθώς και από απόλυτο αντιαμερικανισμό, όπου αναφέρονται τρομερές προφητείες για τον θάνατο της παγκόσμιας οικονομίας από τις μηχανορραφίες της Ουάσιγκτον, την οποία μόνο η Ρωσία μπορεί να σώσει.
Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα του Φιλανιώτη από τον ρωσικό Τύπο:
«Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια ορθόδοξη χώρα με ισχυρές οικογενειακές παραδόσεις. Παρόλα αυτά, στη χώρα μας, σήμερα προσπαθούν να εφαρμόσουν τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα, η οποία, μεταξύ άλλων, συνεπάγεται την προώθηση της ανεκτικότητας και της ακολασίας. Η ΕΕ ασκεί πίεση στην Κύπρο καθώς οι ευρωπαϊκές ελίτ θέλουν να επιβάλλουν τη νεοφιλελεύθερη, αντι οικογενειακή ατζέντα τους σε όλες τις χώρες της ΕΕ».
«…η συλλογική Δύση, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, αγνόησε όλες τις προτάσεις της Ρωσίας για μια ειρηνική διευθέτηση στον τομέα της παγκόσμιας ασφάλειας. … Αμέσως έγινε φανερό ότι οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να αποκομίσουν το μέγιστο κέρδος καταστρέφοντας τις οικονομίες άλλων χωρών, ακόμη και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως πολίτης της ΕΕ, ντρέπομαι για τους σημερινούς ανάξιους ηγέτες των χωρών της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντί να προστατεύσουν τα συμφέροντα των λαών τους, «έπεσαν» ολοκληρωτικά υπό τις ΗΠΑ και τους Αγγλοσάξονες, καταστρέφοντας την οικονομία και την κερδοφόρα ενεργειακή πολιτική των χωρών τους υπέρ της Ουάσιγκτον. Ο κύριος στόχος της Δύσης τώρα είναι να καταπνίξει και να καταστρέψει την οικονομία, καθώς και το κοινωνικό και κρατικό σύστημα της Ρωσίας».
Το αν αυτή η ανοησία λειτουργεί ή όχι για το ευρύ κοινό είναι δύσκολο να πει κανείς. Συνήθως υπάρχουν αρκετοί ανόητοι και αδαείς παντού, αν και είναι δύσκολο να φανταστώ έναν άνθρωπο που θα τα καταβροχθίσει όλα αυτά χωρίς να πνιγεί. Και δεν είναι γνωστό τι ακριβώς είπε ο Φιλανιώτης, και αν το είπε καθόλου. Συνήθως τέτοια κείμενα γράφονται σε συντακτικά γραφεία. Το κυριότερο είναι ότι ο Φιλανιώτης ασκεί τακτικά τα καθήκοντα του πράκτορα επιρροής του Κρεμλίνου στην Κύπρο. Και η βιογραφία του είναι χαρακτηριστική για έναν ξένο πράκτορα, πρώτα της KGB και μετά της FSB στο εξωτερικό.
Ανάμεσα στους τίτλους του Φιλανιώτη υπάρχει ένας όχι και τόσο συνηθισμένος «μέλος του συντονιστικού συμβουλίου του Διεθνούς Κινήματος Ρωσόφιλων». Αυτή η οργάνωση δημιουργήθηκε πρόσφατα, τον Μάρτιο του 2023 στη Μόσχα. Προστέθηκε στη λίστα με τις πιο εξωτικές εφευρέσεις των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών που συνεργάζονται με ξένους πράκτορες επιρροής.
Γενικά, υπάρχουν πολλές επιλογές για ψευδής μη κυβερνητικές οργανώσεις που λειτουργούν ως παράγοντες της επιρροής του Κρεμλίνου. Λειτουργούν σε όλες τις χώρες του κόσμου υπό το πρόσχημα επιστημονικών, πολιτιστικών, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φιλανθρωπικών, αθλητικών και άλλων ενώσεων. Είναι πολύ εύκολο να υπολογίσεις την προέλευσή τους από τις βιογραφίες και τη φύση των δραστηριοτήτων των ηγετών τους και, κατά κανόνα, από τον τόπο δημιουργίας τους στη Μόσχα. Ναι, δεν κρύβονται πραγματικά.
Τον τελευταίο χρόνο, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έχει γίνει πολύ πιο δύσκολο για τις ρωσικές ειδικές υπηρεσίες να λειτουργήσουν με αυτόν τον τρόπο. Τουλάχιστον στις ευρωπαϊκές χώρες. Εκατοντάδες αξιωματικοί των πληροφοριών που εργάζονταν υπό διπλωματική κάλυψη και επέβλεπαν τις δραστηριότητες πρακτόρων επιρροής κηρύχθηκαν persona non grata και απελάθηκαν στη Ρωσία. Έχει γίνει απλώς επικίνδυνο για πολλές φιλορωσικές οργανώσεις και μεμονωμένους παράγοντες επιρροής να δείχνουν ανοιχτά αλληλεγγύη στο καθεστώς Πούτιν. Το Ίδρυμα Russkiy Mir, το οποίο χρηματοδοτούσε ανοιχτά εκατοντάδες και εκατοντάδες τέτοιες οντότητες σε όλο τον κόσμο, έπεσε υπό κυρώσεις. Οι δραστηριότητές του είναι αποκλεισμένες στις περισσότερες δημοκρατικές χώρες. Οι οικονομικοί δεσμοί μεταξύ του δυτικού κόσμου και της Ρωσίας έχουν ουσιαστικά διακοπεί.
Σε αυτή την κατάσταση, οι αρχές αναζητούν νέες μορφές εργασίας με παλιούς πράκτορες.
Το διεθνές κίνημα των ρωσόφιλων παρουσιάζει ενδιαφέρον με την ονομασία του που τα λέει όλα. Δεν είναι επιστημονικό, πολιτιστικό ή εκπαιδευτικό, είναι μια κοινότητα καθαρής αγάπης για τη Ρωσία γενικά και τον Πούτιν ειδικότερα. Δεν κάνει τίποτα άλλο.
Το Διεθνές Κίνημα Ρωσόφιλων (ΔΚΡ) δημιουργήθηκε στη Μόσχα στις 14 Μαρτίου 2023 από το Ιδρυτικό Συνέδριο, το οποίο συνεδρίασε στο Κρατικό Μουσείο που φέρει το όνομα του Πούσκιν. Στο συνέδριο παρευρέθηκαν 87 άτομα από 42 χώρες από όλες τις ηπείρους. Επικεφαλής του ήταν ο Nikolai Malinov, επικεφαλής του βουλγαρικού εθνικού κινήματος «Ρωσόφιλοι», που δημιουργήθηκε το 2003, δηλαδή ήδη επί Πούτιν. Προφανώς, επρόκειτο για μια σπασμωδική προσπάθεια της Μόσχας να συγκεντρώσει και να επαναπροσανατολίσει όσο το δυνατόν περισσότερους πράκτορές της για νέα καθήκοντα σε μια δύσκολη στιγμή καταστροφικών εξελίξεων στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο και την απώλεια των υπολειμμάτων της πολιτικής επιρροής της Ρωσίας ανά τον κόσμο.
Ο Malinov διατύπωσε τους στόχους του κινήματος ως εξής:
«Το να είσαι ρωσόφιλος σημαίνει να είσαι πατριώτης της χώρας σου. Γιατί είναι η Ρωσία που προσωποποιεί τις παραδοσιακές αξίες, την ιδέα ενός ισχυρού κράτους και την επιθυμία για έναν πολυπολικό κόσμο, όλα όσα θέλουμε να δούμε στις δικές μας χώρες. Ο αντίποδας της Ρωσίας είναι ο κόσμος του σατανισμού, που θέλει να μας καταστρέψει. Δεν είμαστε ούτε δεξιοί ούτε αριστεροί. Είμαστε για το λογικό, το καλό, το αιώνιο. Γι’ αυτό είμαστε ρωσόφιλοι».
Αυτό το κείμενο, που αναμφίβολα επινοήθηκε από επιμελητές της Μόσχας, παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς δεν είναι τόσο πολιτικό όσο θρησκευτικό. Μυστηριώδης. Ο κόσμος χωρίζεται σε δύο μέρη, καλό και κακό. Καλή είναι η Ρωσία, κακό είναι οι δυτικές δημοκρατίες. Το να αγαπάς το καλό σημαίνει να αγαπάς τη Ρωσία και τον Πούτιν. Εδώ μπορείτε να δείτε, μεταξύ άλλων, σε πόσο μεγάλη τρύπα έχει βρεθεί η ρωσική προπαγάνδα σήμερα. Τίποτα να αρπάξεις. Δεν υπάρχει ούτε μία καθολική αρχή πίσω από την οποία θα μπορούσε να κρυφτεί προηγουμένως και η οποία χρησίμευε ως μεταμφίεση. Η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, ο αγώνας για την ειρήνη, η δικαιοσύνη, όλα έχουν πάψει να λειτουργούν ακόμη και ως εσκεμμένα ψεύτικη δημαγωγία.
Δεν έμεινε τίποτα άλλο παρά εκκλήσεις για παράλογη αγάπη για τη Ρωσία, όπως και για το θείο βασίλειο της καλοσύνης.
Περίπου το ίδιο με τον Malinov είπε ένας άλλος από τους εμπνευστές του κινήματος, ο Konstantin Malofeev: «Οι Ρωσόφιλοι είναι εκείνοι που, πρώτα απ’ όλα, αγαπούν τη χώρα τους. Αυτοί που αγαπούν τη Ρωσία και τους Ρώσους ως αντανάκλαση του δικού τους ονείρου για ελευθερία και ανεξαρτησία. Με τέτοιους ανθρώπους θα φτιάξουμε έναν κόσμο πολύ καλύτερο από αυτόν με τον οποίο μπήκαμε στον 21ο αιώνα. Ένας πολυπολικός κόσμος ελεύθερων λαών και παραδοσιακών αξιών, και όχι οι επιταγές μιας χώρας που επιβάλλει αντιχριστιανικές, αντιανθρώπινες, σατανικές αηδίες. Είμαι σίγουρος ότι εμείς, Ρώσοι και Ρωσόφιλοι, θα νικίσουμε σίγουρα. Γιατί ο Θεός είναι μαζί μας!».
Όπως είπε ο Malinov στο Ιδρυτικό Συνέδριο, οι άμεσοι στόχοι του Διεθνούς Κινήματος Ρωσόφιλων είναι η συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών στις δυτικές χώρες για την άρση των αντιρωσικών κυρώσεων, καθώς και η δημιουργία Ινστιτούτου για την καταπολέμηση της Ρωσοφοβίας και ένας διαγωνισμός που θα γινόταν ο αντίποδας της Eurovision. Και τα τρία καθήκοντα εμπίπτουν πλήρως στο πεδίο των δραστηριοτήτων των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών. Παραδοσιακά, δεν λέγεται λέξη για τις πηγές χρηματοδότησης του ΔΚΡ.
Η βιογραφία του Malinov μοιάζει πολύ με τη βιογραφία του Φιλανιώτη. Γεννήθηκε το 1968. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Δηλαδή ο σοβιετικός ιστορικός. Μέλος του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (διάδοχος του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος από το 1990), 2008–2015 είναι ο εκδότης της εφημερίδας της. Το 2015, αποχώρησε από το κόμμα λόγω πολιτικών διαφορών με την ηγεσία του, ιδίως λόγω της υποστήριξής της Ουκρανίας στη σύγκρουση με τη Ρωσία. Το 2019 συνελήφθη με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της Ρωσίας. Η δίκη ξεκίνησε το 2021. Από τον Φεβρουάριο του 2021 περιλαμβάνεται στη λίστα κυρώσεων των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Προφανώς, ο Malinov έγινε αξιωματικός της KGB ενώ ακόμα σπούδαζε στο Κίεβο τη δεκαετία του ’80.
Ανάμεσα στην ομάδα άλλων ξένων ιδρυτικών ακτιβιστών του διεθνούς κινήματος των ρωσόφιλων, ο Waldemar Gerdt, επικεφαλής του Διεθνούς Συμβουλίου Ρώσων Γερμανών, εφιστά την προσοχή πάνω του. Αυτός έχει επίσης μια βιογραφία αρκετά χαρακτηριστική για τέτοιου είδους πρόσωπα.
Γεννημένος το 1962 στο Καζακστάν, το 1984 αποφοίτησε από το Αγροτικό Ινστιτούτο. Δύο χρόνια στρατιωτική θητεία. Το 1989-1991, στην παρακμή της σοβιετικής εξουσίας, ήταν ο 1ος γραμματέας της Κομμουνιστικής Νεολαίας του Καζακστάν. Στη συνέχεια, δύο χρόνια υπηρεσίας ως πρόεδρος του κολχόζ, το 1993 μεταναστεύει στη Γερμανία. Όταν ένας υψηλόβαθμος σοβιετικός ιδεολογικός αξιωματούχος (ο πρώτος γραμματέας της Κομμουνιστικής Νεολαίας μιας σοβιετικής δημοκρατίας είναι μια σημαντική προσωπικότητα) μεταναστεύει στη Δύση, δεν υπάρχει αμφιβολία για τις προηγούμενες διασυνδέσεις του με τις ειδικές υπηρεσίες.
Από το 1996, ο Gerdt είναι επιχειρηματίας, από το 2016 είναι μέλος του δεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), γνωστό για τους στενούς δεσμούς του με τη Μόσχα. Από το 2017 είναι Μέλος της Bundestag από το AfD. Έχει τη φήμη ως εξαιρετικά θρησκευόμενου ανθρώπου, κάτι που δεν είναι πολύ χαρακτηριστικό για τον γραμματέα της Κομμουνιστικής Νεολαίας μιας σοβιετικής δημοκρατίας. Πριν από το AfD, ο Gerdt ήταν μέλος του συντηρητικού χριστιανικού κόμματος (Partei Bibeltreuer Christen). Η γερμανική Wikipedia χαρακτηρίζει τον Gerdt ως φιλορώσο προπαγανδιστή. Το 2018 διενεργήθηκε έρευνα, σύμφωνα με την οποία στο γραφείο των 18 βουλευτών της Bundestag από το AfD εργαζόταν υπάλληλοι με φήμη δεξιών εξτρεμιστών. Συγκεκριμένα, ο Gerdt απασχόλησε τον Heinrich Grout, ακτιβιστή του κινήματος των Ρώσων Γερμανών και επίσης πολύ γνωστό φιλοπουτινιστή.
Η ομοιότητα των βιογραφιών και των τριών ξένων ρωσόφιλων είναι εντυπωσιακή. Όλοι είναι περίπου στην ίδια ηλικία, όλοι ξέρουν ρωσικά, όλοι σπούδασαν σε σοβιετικά πανεπιστήμια τη δεκαετία του ’80 και κατέληξαν στις χώρες τους ως προπαγανδιστές του Κρεμλίνου την ίδια περίπου εποχή, στο τέλος της σοβιετικής εξουσίας. Όλοι είναι επαγγελματίες. Το Διεθνές Κίνημα Ρωσόφιλων για τον καθένα τους είναι μόνο ένας από τους διορισμούς.
Στους πέντε μήνες από την ίδρυσή του, το Διεθνές Κίνημα Ρωσόφιλων έχει επιδείξει αρκετά αξιοσημείωτη δραστηριότητα, μερικές φορές μοιάζοντας ανέκδοτο. Ήδη τον Μάρτιο του 2023, ένα υποκατάστημα ΔΚΡ εμφανίστηκε στην Αυστραλία. Αξιοσημείωτο ότι για τη δημιουργία του ανακοίνωσαν οι εκπρόσωποι των κοινοτήτων των Αβορίγινων της Αυστραλίας. Τον Μάιο του 2023 «ο Nikolai Malinov ανακοίνωσε ότι το κίνημα θα προσπαθήσει να ανοίξει τα παραρτήματά του σε όλες τις χώρες όπου αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την τοπική νομοθεσία και όπου αυτό δεν είναι δυνατό, θα επικεντρωθεί σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες των κατοίκων της περιοχής». Αυτό σημαίνει πιθανότατα ότι η ΔΚΡ έχει λάβει επαρκή χρηματοδότηση για να οργανώσει τα κέντρα της και να στρατολογήσει πράκτορες σε όλο τον κόσμο.
Στη Δεύτερη Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας-Αφρικής, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2023 στην Αγία Πετρούπολη, έλαβε χώρα ειδικό γεγονός με τίτλο «Ανάπτυξη του Ρωσόφιλου Κινήματος στην Αφρική». Στα πλαίσια της εκδήλωσης ο εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Russkiy Mir Vladimir Kochev δήλωσε άκρως ανοιχτά ότι «η γνώση της ρωσικής γλώσσας σας επιτρέπει να λαμβάνετε απευθείας πληροφορίες από τη Ρωσία χωρίς μεσάζοντες». Στα σχέδια του ρωσόφιλου κινήματος περιλαμβάνεται και η εγκατάσταση μνημείου του Πούσκιν στο Καμερούν.
Μια αστεία, εκ πρώτης όψεως, δράση των ρωσόφιλων έλαβε χώρα στη Βενεζουέλα: «Οι στρατιώτες της προεδρικής τιμητικής φρουράς ενημερώθηκαν για τη διεξαγωγή μιας ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία και για την επιθυμία να εγκαθιδρύσει μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων … παρόντες εξέφρασαν την ετοιμότητά τους να υποστηρίξουν το ΔΚΡ».
Τον Ιούλιο στην Αίγυπτο πραγματοποιήθηκε στρογγυλή τράπεζα «Οι Ρωσόφιλοι και ο ρόλος τους στην προστασία του ρωσικού πολιτισμού». Διοργανωτές ήταν το γραφείο αντιπροσωπείας της Rossotrudnichestvo στο Κάιρο, μαζί με τη Φιλική Εταιρεία Αιγύπτου-Ρωσίας και την Αιγυπτιακή Ένωση Αποφοίτων Ρωσικών και Σοβιετικών Πανεπιστημίων. Αυτή είναι μια πολύ χαρακτηριστική κατάσταση, όταν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης διαπλέκονται πολλές ξένες παραφυάδες των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών, μιμούμενοι μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Τον ίδιο μήνα τον Ιούλιο του 2023 στο Μιλάνο εγκαινιάστηκε το πρώτο γραφείο αντιπροσωπείας της ΔΚΡ στο εξωτερικό. Με επικεφαλή τον Eliseo Bertolasi και αντιπρόεδρο Δρ. Mirko Preatoni. Σύμφωνα με το περιοδικό Insider, ο Bertolasi είναι ερευνητής στο υπέρ του Κρεμλίνου Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών στη Γεωπολιτική και τις βοηθητικές επιστήμες και ανταποκριτής του πρακτορείου ειδήσεων Rossiya Segodnya. Το 2018, ο Bertolasi ηγήθηκε της ιταλικής αντιπροσωπείας σε αγροτικό φόρουμ στην Κριμαία. Ο Preatoni είναι υπεύθυνος για πολιτιστικά θέματα του Συλλόγου Φίλων της Μεγάλης Ρωσίας που ιδρύθηκε το 2014.
Κατά τη διάρκεια των 20 και πλέον ετών της διακυβέρνησης του Πούτιν, το έργο των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών στο εξωτερικό ήταν εξαιρετικά εύκολο και χωρίς εμπόδια. Οι δημοκρατικές χώρες είναι περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένες στην καταπολέμηση της κατασκοπείας και της τρομοκρατίας, αλλά είναι πρακτικά ανίσχυρες απέναντι σε παράγοντες επιρροής που επίσημα δεν παραβιάζουν κανένα νόμο. Η ελευθερία του λόγου και της γνώμης διασφαλίζεται στη δημοκρατία από το σύνταγμα. Είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσουμε τη λεπτή γραμμή μεταξύ των δραστηριοτήτων ενός πράκτορα επιρροής και της κατασκοπείας, και είναι πολύ δύσκολο να πιάσουμε έναν τέτοιο χαρακτήρα από το χέρι, ακόμα κι αν δεν κρύβει τη συμπάθειά του και ταυτόχρονα λειτουργεί ως μέλος της Bundestag.
Η τύχη τελείωσε με την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, την επιβολή κυρώσεων σε πολλούς από τους θεσμούς της και την απέλαση μιας μάζας διπλωματών-κατασκόπων. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο ρόλος των νέων οργανώσεων με τους ίδιους στόχους, νέες μεθόδους, αλλά παλιά στελέχη αυξάνεται δραματικά.
Νομίζω ότι σύντομα θα ακούσουμε πολλά νέα και ενδιαφέροντα πράγματα για τις δραστηριότητες των ρωσόφιλων του Πούτιν.
Ντμίτρι ΧΜΕΛΝΙΤΣΚΙ
Original article: https://cyprus-daily.news/rusofily-v-shtatskom/