Η Ουκρανή που δήθεν «επιτέθηκε στους Ρώσους»: αυτά τα τέρατα σκότωσαν τον αδερφό μου

Ουκρανή που «επιτέθηκε στους Ρώσους»: αυτά τα τέρατα σκότωσαν τον αδερφό μου, «Μια Ουκρανή ήθελε να σκοτώσει Ρωσίδα στη Λάρνακα», τέτοιους και παρόμοιους τίτλους δημοσίευσαν προχθές κυπριακά και διεθνή ΜΜΕ. Τα δημοσιεύματα της ρωσικής προπαγάνδας απολάμβαναν ιδιαίτερα την είδηση, προσθέτοντας συνηθισμένα ψέματα. Τι και πώς πραγματικά συνέβη, έμαθε η Cyprus Daily News. Λεπτομέρειες σε αποκλειστική συνέντευξη με την ίδια Ουκρανή με την Irina Krivous.

— Ιρίνα, τι έγινε στις 22 Αυγούστου απέναντι από την εκκλησία της Φανερωμένης στη Λάρνακα;

— Ήμουν στο σπίτι. Μαγείρεψα μελιτζάνα για δείπνο. Άκουσα έναν θόρυβο έξω από το παράθυρο, κοίταξα έξω και έμεινα έκπληκτος. Εκεί ξεκίνησε μια φιλορωσική συγκέντρωση, δεν ξέρω καν πώς να την αποκαλέσω σωστά.

— Τι ακριβώς είδες;

— Είδα ένα περιπολικό, 10-12 άτομα και 5-6 ρωσικές σημαίες. Μόλις το είδα αυτό, μου πήγε το αίμα στο κεφάλι από αγανάκτηση και έτρεξα έξω κοντά τους.

-Υπήρχαν παιδιά στο κοινό;

— Όχι. Έχω ήδη διαβάσει ότι κάποια δημοσιεύματα έγραψαν ότι υπήρχαν παιδιά ανάμεσα στο κοινό, αλλά δεν ήταν εκεί. Ίσως περνούσε ένας έφηβος, αλλά θα είχε περάσει για ενήλικα.

-Γιατί έτρεξες κοντά τους;

— Ήθελα να σταματήσω αυτό που συνέβαινε, ήθελα να τους κάνω μια ερώτηση, γιατί δεν  ντρέπονται τώρα, όταν η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία, τώρα, όταν η Ρωσία ληστεύει, βιάζει και σκοτώνει Ουκρανούς, και υποστηρίξουν αυτό το τρόμο. Πώς μπορούν να υποστηρίζουν τον πόλεμο και την βία; Πώς μπορούν να υποστηρίξουν αυτό το καθεστώς; Όλες οι φιλορωσικές συγκεντρώσεις αποτελούν κοροϊδία για τα αθώα ουκρανικά θύματα της ρωσικής επιθετικότητας. Αυτό είναι μια σούβλα στο πρόσωπο όλου του πολιτισμένου κόσμου, αυτό είναι ανήθικο! Είναι εμπαιγμός, τέλος πάντων!

Επιπλέον, γνωρίζω εδώ και πολύ καιρό ότι κάποιοι από τους συγκεντρωμένους είναι τρομεροί ρατσιστές, σαδιστές, υποκλίνονται στον Πούτιν και χαίρονται για τους θανάτους πολιτών της Ουκρανίας. Λοιπόν, εντάξει, θα χαιρόντουσαν τον εαυτό τους ήσυχα, αλλά δημόσια! Πως είναι δυνατόν? Ήθελα να το σταματήσω! Να καλέσω στη συνείδηση τους!

— Ρασιστές; Ποιος, για παράδειγμα;

— Για παράδειγμα, Lyudmila, δεν θυμάμαι ακριβώς το επώνυμο της, φαίνεται Chuikova. Στο Facebook έχει nickname Vikelena Flowers. Αυτή είναι η ρωσήδα ακτιβιστς στον οποία λένε ότι επιτέθηκα. Στο βίντεο λοιπόν, που τράβηξαν οι ίδιοι, φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν επιτέθηκα σε κανέναν, ότι μίλησα μόνο, ναι, δυνατά, ναι, σε υστερίες, ναι, σε κατάσταση affect, αλλά δεν επιτέθηκα.

(Σύμφωνα με πηγές της Cyprus Daily News, η Lyudmila «Flowers» είναι αμειβόμενη πράκτορας του Κρεμλίνου ή/και άτομο με σοβαρές ψυχικές διαταραχές και αμετροέπεια στη χρήση αλκοολούχων ποτών. Τώρα αυτές οι πληροφορίες ελέγχονται και διευκρινίζονται από τη δημοσίευσή μας — επιμ.) .

— Η κατάσταση affect; Είσαστε τόσο εξοργισμένοι με το κοινό; Φώναξαν κάτι, κάλεσαν κάτι;

— Όχι, δεν νομίζω, μόλις έφτασαν. Συγκέντρωση — το συλλαλητήριο μόλις ξεκινούσε. Ή δεν θυμάμαι τα επιφωνήματα τους. Και ήμουν σε κατάσταση affect γιατί υποστηρίζουν τον πόλεμο, υποστηρίζουν την αιματοχυσία, εξαιτίας ανθρώπων σαν αυτούς, μόλις έχασα τον αδερφό μου. Σκοτώθηκε από τους ίδιους σαδιστές, με τις ίδιες σημαίες με αυτούς που συγκεντρώθηκαν στο φιλορωσικό συλλαλητήριο.

— Τον αδελφό? Πώς και πότε έγινε;

— 26 Ιουνίου. Κοντά από τον Dnipro. Στην αρχή ήταν στην άμυνα, μετά έκανε στρατιωτική εκπαίδευση και πήγε στον πόλεμο. Όσο ήταν στην άμυνα, ήμασταν σε επαφή όλη την ώρα και μετά η σύνδεση εξαφανίστηκε. Πρώτη γραμμή. Και τότε δεν έμαθα καν τι συνέβη. Και όταν το έμαθα… Αυτή η μέρα χώρισε τη ζωή μου σε «πριν» και «μετά».

— Πες μου.

— Περπατούσα από τη θάλασσα με πολύ καλή διάθεση, χτύπησε το τηλέφωνο στο σπίτι. Από τον γιο μου. Όχι σε messengers, ως συνήθως, αλλά ένα κανονικό τηλεφώνημα από την Ουκρανία. Τρόμαξα και ήμουν ήδη έτοιμη να ακούσω τα άσχημα νέα για τη μητέρα μου — είναι 90 ετών — αλλά ο γιος μου είπε κάτι άλλο ότι ο Όλεγκ (αδελφός — μτφ.) σκοτώθηκε. Στην αρχή είχα ένα μούδιασμα. Δεν ήξερα τι να πω, πώς να αντιδράσω. Νάρκη. Ο γιος μου είπε «για να συνέλθω» και άρχισα να ουρλιάζω. Οι γείτονες έτρεξαν στο σπίτι μου, έτρεμα. Ο ένδοξος αγαπημένος μου αδελφός σκοτώθηκε στην Πατρίδα του από εκείνους που αποφάσισαν να κανονίσουν τη γενοκτονία του ουκρανικού λαού. Δεν έζησε ένα μήνα  μέχρι τα 52 του χρόνια. Ήταν ένας φιλήσυχος άνθρωπος. Πριν από τον πόλεμο, δεν κρατούσε ποτέ όπλο στα χέρια του. Δεν ήταν ούτε φασίστας ούτε ναζί, κάτι που λέει ψέματα η ρωσική προπαγάνδα. Πήγε στον πόλεμο για να προστατεύσει την οικογένειά του, το σπίτι του.

— Πέθανε στην πρώτη γραμμή;

— Η νύφη του, η γυναίκα του, δεν είπε τίποτα αμέσως. Μας έσωσε τα νεύρα. Αλλά αποδεικνύεται ότι έλαβε μια πληγή που δεν είναι συμβατή με τη ζωή. Στην πρώτη γραμμή. Και αυτή δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί του για πολύ καιρό. Είδα τη φωτογραφία του σε μια ομάδα στο Facebook, όπου συγγενείς αναζητούν αγνώστους. Τον αναγνώρισε. Έφτασε στο νοσοκομείο. Πέθανε στην αγκαλιά της. Αυτή και οι κόρες του.

Πώς μπορώ τότε να σχετιστώ με ανθρώπους που υποστηρίζουν όλη αυτή τη φρίκη που έχει οργανώσει η Ρωσία;

— Ποιος ήταν ο τραυματισμός;

— Ένα θραύσμα χτύπησε το κεφάλι. Οι γιατροί είπαν ότι θα πέθαινε χωρίς χειρουργική επέμβαση. Και θα πεθάνει και με την επέμβαση. Και έτσι έγινε. Έχασαν τον άντρα και τον πατέρα τους, κι εγώ έχασα τον αδερφό μου (κλαίγοντας — μτφ.).

— Έχει αλλάξει η στάση σας απέναντι στους Ρώσους από τις 24 Φεβρουαρίου; Μετά τις 26 Ιουνίου;

«Θα έπρεπε να τους μισώ, αλλά δεν νιώθω μίσος για όλους, ξέρω ότι δεν είναι όλοι τόσο ανόητοι, απάνθρωπα τέρατα όσο εκείνοι που υποστηρίζουν την εξόντωση των Ουκρανών. Ταυτόχρονα, λυπάμαι που φοβούνται εκείνοι οι σπάνιοι επαρκείς άνθρωποι που υπάρχουν στη Ρωσία και την εγκατέλειψαν. Αν είχαν συσπειρωθεί, βγείτε όλοι μαζί για τη νίκη της κοινής λογικής, της καλοσύνης, της Ουκρανίας, τότε ο λόγος τους θα είχε βάρος. Δεν έχω καμία προκατάληψη για τους Ρώσους, έχω εναντίον εκείνων που υποστηρίζουν ανοιχτά όλη την κόλαση που κανονίζει η Ρωσία, με επικεφαλής τον τύραννο Πούτιν. Σαν εκείνους τους χαρταετούς μπροστά στην εκκλησία της Φανερωμένης.

— Τώρα διαδίδονται ενεργά πληροφορίες ότι ήσασταν με μαχαίρι που απειλούσε τους Ρώσους, ισχύει αυτό;

Στο σπίτι κάνω συνέχεια δουλειές του σπιτιού, δουλεύω στην κουζίνα. Το μαχαίρι είναι στα χέρια μου όλη την ώρα, οπότε δεν πρόσεξα πώς έτρεξα έξω από το σπίτι μαζί του. Εξοργίστηκα και σοκαρίστηκα μέχρι το βάθος της ψυχής από τον κυνισμό αυτών των ανθρώπων. Ήταν σαν να είχα ξαναζήσει τον θάνατο του αδερφού μου στα χέρια ρασιστών όπως αυτοί που είχαν μαζευτεί κοντά στο σπίτι μου.

Πήδηξα έξω σε κατάσταση affect, μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, μπορώ να γίνω κατανοητή. Δεν σκέφτηκα, βγήκα τρέχοντας στο δρόμο, όπως ήμουν, με αυτό που ήμουν.

Και ήμουν στην κουζίνα, μαγείρευα το δείπνο, είπα ήδη, οπότε ήμουν με ένα μαχαίρι. Αλλά δεν ήταν καν ένα κοφτερό μαχαίρι, και πολύ περισσότερο δεν ήταν ένα όπλο, ήταν ένα συνηθισμένο μαχαίρι ψωμιού με δόντια. Δεν απειλεί καθόλου. Μπορείτε να το δείτε στο βίντεο!

Αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν κατέγραψα καν αυτό το γεγονός εκείνη τη στιγμή. Έσκασα τόσο πολύ από αγανάκτηση που γιορτάζουν τον Θάνατο, ανοιχτά και κοροϊδευτικά, που δεν πρόσεξα καν τι είχα στα χέρια μου. Μετά κοίταξα το βίντεο.

— Τι έγινε όταν βγήκες;

— Τους προέτρεψα να φύγουν. Κάλεσα στην συνείδηση τους. Ρωτούσα πώς θα μπορούσαν να συνεχίσουν την αιματοχυσία. Ούρλιαζα να σταματήσουν. Αυτό με πονάει πολύ. Είναι αφόρητα οδυνηρό για μένα, και για όσους σαν εμένα έχασαν συγγενείς, να βλέπω πώς επαινούν γελώντας το καθεστώς Πούτιν και τον πόλεμο. Επίσης εδώ, σε μια ευρωπαϊκή χώρα, την οποία αυτοί και οι αρχές τους ρίχνουν τόσο ανοιχτά λάσπη (αν όχι χειρότερα) και μισούν. Πώς μπορούν να είναι πατριώτες της Ρωσίας, να μισούν την Ευρώπη και να ζουν εδώ; Πως? Δεν χωράει στο κεφάλι μου!

— Καταφέρατε να διαλύσετε το πλήθος;

— Όχι. Όλα ήταν σαν στην ομίχλη. Συνήλθα ήδη στο αυτοκίνητο. Όχι αστυνομικό. Volkswagen. Μετά με βάλανε στο άλλο αυτοκίνητο. Έφεραν στον ιστότοπο. Πήραν μαρτυρία. Είδα ότι και οι Ρασιστές που ήταν παρόντες είχαν καταθέσει. Αλλά έμεινα έκπληκτος γιατί η αστυνομία, που έβλεπε τα πάντα απ’ έξω, δεν είπε ενόρκως τι και πώς συνέβη. Δεν είπαν ότι δεν επιτέθηκα σε κανέναν.

— Τα ΜΜΕ έγραψαν ότι ήσασταν μεθυσμένη, ισχύει αυτό;

— Όχι. Δεν έκαναν καν τεστ αλκοολούχων ποτών. Γιατί; Άλλωστε, αν ήμουν μεθυσμένη, έπρεπε να μου πάρουν δείγμα, να καθορίσουν την ποσότητα, για να προσκομίσουν στη συνέχεια στοιχεία στο δικαστήριο. Αλλά δεν το έκαναν. Γιατί νομίζετε? Μάλλον επειδή δεν υπήρχε τίποτα να καθορίσουν.

— Σε άφησαν ελεύθερη;

— Όχι. Με πήγαν φυλακή. Πέρασα τη νύχτα εκεί. Η δίκη έπρεπε να γίνει χθες, αλλά δεν υπήρχε δικαστής και η συνεδρίαση αναβλήθηκε για τις 19 Σεπτεμβρίου. Ανέλαβαν γραπτή δέσμευση να μην φύγω και με άφησαν ελεύθερη. Ελπίζω ότι οι κύπροι αστυνόμοι θα πούν ακόμα πώς και τι πραγματικά συνέβη, στο δικαστήριο.

— Ελπίζουμε. Ιρίνα, θέλεις να προσθέσεις κάτι άλλο;

— Ναί. Θέλω να απευθύνω έκκληση στις αρχές της Κύπρου. Που κοιτάτε? Αυτοί, η Ρωσία, δεν θα σταματήσει στην Ουκρανία, αυτή είναι μια αχόρταγη ύδρα που θα πάει παρακάτω! Κοιτάζει τη Μολδαβία, κοιτάζει τη Γεωργία! Τώρα Ουκρανία! Ήδη δηλώνουν ανοιχτά τα αυτοκρατορικά τους σχέδια! Απειλούν ανοιχτά την Ευρώπη! Μετά θα φτάσουν στην Κύπρο! Είναι πολύ λυπηρό που η κυβέρνηση της Κύπρου δεν το καταλαβαίνει και της επιτρέπει να κάνουν τις τελετουργίες τους υμνώντας τον θάνατο!

Στον κόσμο σταδιακά απαγορεύουν τέτοιες «γιορτές του θανάτου», ελπίζω ότι σύντομα στην Κυπριακή Δημοκρατία τα φασιστικά σύμβολα, που είναι η σημαία της Ρωσίας, θα κάνουν ταμπού. Θα ήθελα να προτρέψω στην κυβέρνηση της Κύπρου να συνέλθει!, διαβάστε, μάθετε την ιστορία, για να κατάλαβετε! Μην ενθαρρύνετε το βίαιο χάος στο οποίο μπορεί να βρεθεί ο καθένας, ανεξάρτητα από τη χώρα διαμονής του. Σταματήστε να κλείνετε τα μάτια στο γεγονός ότι οι άνθρωποι στη χώρα σας υποστηρίζουν ανοιχτά τη χώρα του επιτιθέμενου, στην οποία εσείς οι ίδιοι έχετε επιβάλει κυρώσεις! Αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για την Κύπρο!

— Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σας. Να προσέχεις τον εαυτό σου.

— Και εσύ τα ίδια. Δόξα στην Ουκρανία.

— Δόξα στους ήρωες.

***

Πώς θα εξελιχθεί η δίκη, και τι απόφαση θα ληφθεί για την Ουκρανή Ιρίνα, που έχασε τον αδερφό της, θα σας ενημερώσουμε μόλις εμφανιστούν πληροφορίες.

Είναι προφανές ότι η πράξη της Ιρίνας είναι μια αυθόρμητη διαμαρτυρία ενός μοναχικού.

Μέχρι στιγμής δεν έχουν σημειωθεί τέτοια περιστατικά. Οι Ουκρανοί ξέρουν πώς να ελέγχουν τον εαυτό τους.

Ωστόσο, φοβόμαστε ότι λόγω του αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων των οποίων τα αγαπημένα τους πρόσωπα έμειναν ανάπηρα, βιάστηκαν, λήστεψαν ή πέθαναν στα χέρια του ρωσικού στρατού, που έχασαν τα σπίτια, την περιουσία, την υγεία τους, έγιναν πρόσφυγες εξαιτίας της Ρωσίας, παρόμοια περιστατικά — οι μεμονωμένες διαμαρτυρίες κατά της ρωσικής πανώλης — μπορεί να γίνουν περισσότερες.

Δεν μπορούν όλοι οι Ουκρανοί που βρίσκονται στην κατάσταση affect να μην χρησιμοποιήσουν βία και όπλα εναντίον εκείνων που εμπλέκονται άμεσα στις οικογενειακές τους τραγωδίες.

Εκ μέρους των συντακτών καλούμε τις κυπριακές αρχές να απαγορεύσουν τη χρήση συμβόλων της φασιστικής Ρωσίας στο έδαφος του ευρωπαϊκού κράτους — της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για να σώσουμε το όμορφο νησί μας από συγκρούσεις και να εκφράσουμε σεβασμό στους Ουκρανούς που πληρώνουν με τη ζωή τους για την προστασία της Ευρώπης και των ευρωπαϊκών αξιών που μοιραζόμαστε.

 

Η Λάνα Ερμάκοβα ειδικά για την Cyprus Daily News