Dmitry Khmelnitsky
Στην κυπριακή πόλη Λεμεσό υπάρχει μια μικρή πλατεία που ονομάζεται Πλατεία Ηρώων. Το 1946 ανεγέρθηκε ένα μνημείο αφιερωμένο σε όλους όσοι έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου και της Ελλάδας. Στις 26 Ιανουαρίου 2024, εδώ πραγματοποιήθηκε μια ρωσική συγκέντρωση αφιερωμένη στην 80ή επέτειο από την λύση της πολιορκίας του Λένινγκραντ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην πραγματικότητα, το ορατό μέρος των δραστηριοτήτων της Ρωσικής Πρεσβείας και του λεγόμενου «Ρωσικό Σπίτι» στην Κύπρο περιορίζεται στην τακτική διεξαγωγή τέτοιων προπαγανδιστικών ενεργειών. Για αυτές αναζητούνται νέοι, συχνά εντελώς απροσδόκητοι λόγοι.
Η προηγούμενη δημόσια δράση αυτού του είδους στις 30 Σεπτεμβρίου 2023 ήταν ιδιαίτερα θρασύ. Γιορτάστηκε μια νέα γιορτή, η προσάρτηση των κατεχόμενων από την Ρωσία εδαφών της Ουκρανίας, οι «λαϊκές δημοκρατίες» του Ντόνετσκ και του Λούγκανσκ, οι περιοχές Ζαπορίζζια και Χερσόνα. Δηλαδή, γιορτάστηκαν στρατιωτικές εδαφικές καταλήψεις, εξαιτίας των οποίων η Ρωσία έχει μετατραπεί σε παγκόσμια παρία και για να σταματήσει την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση (συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου) επιβάλλει όλο και περισσότερες κυρώσεις στη Ρωσία.
Καινούργια είναι και η γιορτή, για την οποία πρόκειται, η επέτειος της λύσης της πολιορκίας του Λένινγκραντ. Συμπλήρωσε την παραδοσιακή σοβιετική γιορτή της νίκης στον Β’παγκόσμιο πόλεμο στις 9 Μαΐου για προφανείς λόγους. Τώρα, εν μέσω του πολέμου με την Ουκρανία, η ρωσική προπαγάνδα έχει απόλυτη ανάγκη από λόγους (ακόμη και ειλικρινά παρατραβηγμένους) για να γιορτάσει τις στρατιωτικές νίκες και να δικαιολογήσει τις δικές της πολιτικές.
Η εκδήλωση στην Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι επιτρέπει σε κάποιον να εμβαθύνει στην ίδια την ουσία τέτοιων γεγονότων — να καταλάβει ποιος, γιατί και με ποιες μεθόδους ασκεί τώρα προπαγάνδα υπέρ του Πούτιν εκτός των συνόρων της Ρωσίας.
Η πρώτη ερώτηση είναι το Ποιος;
Αριστερά και δεξιά του μνημείου των ηρώων της Κύπρου, στο οποίο κατατέθηκαν λουλούδια, υπήρχαν αφίσες με τα λογότυπα των διοργανωτών, του Ρωσικού Κέντρου Επιστήμης και Πολιτισμού (ΡΚΕΠ) και του Συντονιστικού Συμβουλίου Ρώσων Συμπατριωτών (ΣΣΡΣ).
Το ΡΚΕΠ (ή αλλιώς «Ρωσικός οίκος») είναι το γραφείο αντιπροσωπείας της Rossotrudnichestvo στην Κύπρο. Το πλήρες όνομα του Rossotrudnichestvo είναι «Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών, Συμπατριωτών που ζουν στο εξωτερικό και Διεθνή Ανθρωπιστική Συνεργασία». Η διοίκηση των δραστηριοτήτων πληροφοριών διαφόρων ρωσικών αρχών (FSB, SVR, GRU) συγκεντρώνεται στις διπλωματικές αποστολές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πρεσβείες και προξενεία. Μια ειδική υπηρεσία, η Rossotrudnichestvo, είναι υπεύθυνη για τη συνεργασία με πράκτορες επιρροής στο εξωτερικό.
Η Rossotrudnichestvo δημιουργήθηκε το 2008, αλλά είναι ο διάδοχος της Πανενωσιακής Εταιρείας πολιτιστικών σχέσεων με χώρες εξωτερικού (ΠΕΠΣΧΕ), η οποία υπήρχε μέχρι το 1958 και στη συνέχεια άλλαξε το όνομά της αρκετές φορές. Στην ΕΣΣΔ, οι σχέσεις με ξένες χώρες παραδοσιακά υπάγονταν στην αρμοδιότητα της κρατικής ασφάλειας, ξεκινώντας από το INO OGPU (δομική μονάδα της KGB της ΕΣΣΔ υπεύθυνη για την υπηρεσία πληροφοριών εξωτερικού). Στη μετασοβιετική εποχή, αυτή η κατάσταση δεν έχει αλλάξει, επομένως η Rossotrudnichestvo μπορεί με ασφάλεια να θεωρηθεί ως τμήμα της FSB. Λοιπόν, ή μια ανεξάρτητη ειδική υπηρεσία που ασχολείται με τη στρατολόγηση και την προπαγανδιστική επεξεργασία μεταναστών από την ΕΣΣΔ/Ρωσία. Η Rossotrudnichestvo έχει 95 γραφεία αντιπροσωπείας στο εξωτερικό και 72 ρωσικά κέντρα επιστήμης και πολιτισμού, οι λεγόμενοι «Ρωσικοί οίκοι», λειτουργούν σε 62 χώρες. Επικεφαλής της Rossotrudnichestvo από το 2020 είναι ο Evgeny Primakov, εγγονός του πρώην πρωθυπουργού και επικεφαλής της ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών Evgeny Maksimovich Primakov. Οι «εργατικές δυναστείες» είναι κάτι συνηθισμένο στις οικογένειες των σοβιετικών και ρωσικών υπαλλήλων κρατικής ασφάλειας.
Τόσο ο ίδιος ο Yevgeny Primakov όσο και το γραφείο το οποίο διευθύνει υφίστανται κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ουκρανία, την Ελβετία και τον Καναδά για υποστήριξη της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί το Rossotrudnichestvo ως «τον κύριο κρατικό φορέα που προβάλλει την ήπια δύναμη και την υβριδική επιρροή του Κρεμλίνου, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης της έννοιας του Ρωσικού Κόσμου». Για πολλά χρόνια έχει λειτουργήσει ως οργανισμός-ομπρέλα για ένα δίκτυο Ρώσων συμπατριωτών και παραγόντων επιρροής, και επίσης χρηματοδοτεί διάφορα έργα δημόσιας διπλωματίας και προπαγάνδας». Ίσως οι κυρώσεις να δημιούργησαν τεχνικά προβλήματα στην κυπριακή αντιπροσωπεία της Rossotrudnichestvo, αλλά εκ πρώτης όψεως δεν επηρέασαν τη δραστηριότητά της (και, κατά συνέπεια, τη χρηματοδότησή της). Η διευθύντρια του RCSC, Alina Radchenko, παρευρέθηκε στην εκδήλωση.
Alina Radchenko (αριστερά), Dmitry Απράξιν (στο κέντρο)
Συντονιστικό Συμβούλιο Ρώσων Συμπατριωτών Κύπρου (ΣΣΡΣ Κύπρου), τοπικό παράρτημα του Παγκόσμιου Συντονιστικού Συμβουλίου Ρώσων Συμπατριωτών που ζουν στο εξωτερικό. Αυτή η οργάνωση, το εκτελεστικό όργανο του Παγκόσμιου Συνεδρίου Ρώσων Συμπατριωτών (ΠΣΡΣ), δημιουργήθηκε το 2001 στη Μόσχα για την ιδεολογική εδραίωση των Ρώσων μεταναστών. Ουσιαστικά, τα τοπικά ΣΣΡΣ είναι όργανα της Rossotrudnichestvo, που μιμούνται τις δημόσιες δραστηριότητες και αποτελούνται από τους πιο έμπιστους, πιστούς και ισχυρούς παράγοντες επιρροής σε διάφορες χώρες.
Στην Κύπρο, το ΣΣΡΣ υπάρχει από το 2008. Ο πρώτος πρόεδρος του ΣΣΡΣ Κύπρου ήταν κάποιος Igor Nosonov, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του εκδοτικού οίκου «Bulletin of Cyprus», κάτοικος Κύπρου από το 1996. Το 2006 έγινε επίσης πρόεδρος του Συνδέσμου Ρωσόφωνων κατοίκων Κύπρου «Ορίζοντας», ενός άλλου ψευδο μη κυβερνητικού οργανισμού που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Ρωσικού Κέντρου Επιστήμης και Πολιτισμού.
Το κύριο καθήκον του ΣΣΡΣ από την αρχή ήταν να συλλέξει πληροφορίες για όλους τους ρωσόφωνους κατοίκους της Κύπρου, φάκελοι για τους οποίους φυλάσσονταν στην πρεσβεία. Το 2022, ο Nosonov αντικαταστάθηκε ως πρόεδρος του ΣΣΡΣ Κύπρου από τον Dmitry Απράξιν, προγραμματιστή, πανεπιστημιακό δάσκαλο στη Λευκωσία, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με γνώση της ελληνικής γλώσσας και πρόσφατα ανακοίνωσε την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η δεύτερη ερώτηση είναι το Γιατί;
Τί ανάγκη υπάρχει να διοργανωθεί μια τέτοια εκδήλωση στο κέντρο της Λεμεσού; Πού είναι το τέλος της πολιορκίας του Λένινγκραντ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πού η σύγχρονη Κύπρος…
Ο πρόεδρος του ΣΣΡΣ Απράξιν απάντησε σε αυτή την ερώτηση περισσότερο από ξεκάθαρα στην ομιλία του. Κατηγόρησε τις περισσότερες χώρες της ΕΕ για συνενοχή με τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έκανε τον παραλληλισμό μεταξύ του αποκλεισμού του Λένινγκραντ και των σημερινών ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας: «… αυτές οι χώρες δεν έχουν χάσει την επιθυμία να στραγγαλίσουν τη Ρωσία, να προκαλέσουν βάσανα σε εκατομμύρια των ανθρώπων και να χορέψουν στα [ρωσικά] κόκαλά μας. Στους αντιπάλους μας φάνηκε ότι μπορούσαν να οργανώσουν μια άλλη πολιορκία, αυτή τη φορά οικονομική». Για αυτό το λόγο ξεκίνησαν όλα.
Περαιτέρω στην ομιλία του, ο Απράξιν είπε ότι αν και ο συνολικός αριθμός κυρώσεων κατά της Ρωσίας πλησιάζει τις 20 χιλιάδες, «κάνουμε καλή δουλειά με τις κυρώσεις». Είναι περίεργο ότι λέγοντας «εμείς», ο Κύπριος πολίτης Απράξιν ταύτισε αναμφισβήτητα τον εαυτό του με τη Ρωσία. Και με μια ευγενική κουβέντα θυμήθηκε τον πρόεδρό του, ο οποίος είχε τεθεί στη λίστα καταζητούμενων από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης: «Η εμπιστοσύνη στον πρόεδρο έχει ενισχυθεί… Οι κακοί μας ζόρισαν, η Ρωσία έγινε ακόμα πιο δυνατή », είπε ο Απράξιν καταπρόσωπα των Κυπρίων καλοθελητών του.
Πιο πρόσφατα, τον Δεκέμβριο του 2023, ο Απράξιν, εκ μέρους της 120.000 ρωσόφωνης κοινότητας της Κύπρου, μετέφερε στον Ρώσο πρέσβη Murat Zyazikov μια έκκληση προς τον Πούτιν ζητώντας την υποψηφιότητά του στις ρωσικές προεδρικές εκλογές του 2024.
Απράξιν (αριστερά) και στρατηγός FSB Zyazikov (δεξιά)
Τον ίδιο παραλληλισμό μεταξύ του αποκλεισμού του Λένινγκραντ και των κυρώσεων κατά της Ρωσίας του Πούτιν έκανε σε συνέντευξή του στον ανταποκριτή του TASS στην Κύπρο Andrey Surzhansky ο Ρώσος πρέσβης στην Κύπρο Murat Zyazikov: «Βλέπουμε πώς οι ίδιες δυνάμεις που πολέμησαν στο πλευρό της Γερμανίας εναντίον της ΕΣΣΔ ή τη βοηθούσαν, σήμερα στην πραγματικότητα πολεμούν στην Ουκρανία και συμμετέχουν ενεργά σε διάφορους συνασπισμούς κυρώσεων κατά της Ρωσίας… Αλλά όπως δεν μπορούσαν να σπάσουν το πνεύμα του ρωσικού λαού τότε, έτσι και σήμερα όλες οι προσπάθειές τους είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Και το υψηλό πατριωτικό πνεύμα των Ρώσων δεν αφήνει καμία αμφιβολία για αυτό».
Η συνέντευξη του Zyazikov με τον Surzhansky μοιάζει κατά κάποιο τρόπο με μια συνομιλία μεταξύ συναδέλφων. Murat Zyazikov είναι ο Αντιστράτηγος του FSB. Ο Andrey Surzhansky, ο οποίος εργαζόταν στο παρελθόν στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήταν στη λίστα κυρώσεων της Ουκρανίας από το 2015, είναι γνωστός ως υπάλληλος της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών (SVR). Και για τους δύο τους τέτοιες παραστάσεις είναι μέρος των επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων.
Όσο για τον εορτασμό, αρκετές δεκάδες διαδηλωτές, οι περισσότεροι από τους οποίους έφεραν τη σφραγίδα του προσωπικού της Ρωσικής Πρεσβείας και του «Ρωσικού Οίκου» στα πρόσωπά τους, συμβόλιζαν αναμφίβολα το «υψηλό πατριωτικό πνεύμα των Ρώσων». Όμως σε όλη αυτή τη δράση υπήρχε μια ακόμη πικρή λεπτομέρεια, που σαφώς δεν αντιλήφθηκε από τους συγκεντρωμένους, αλλά ξεκάθαρα ορατή στο βίντεο που συνόδευε το μήνυμα της TASS.
Οι παρευρισκόμενοι κατέθεσαν λουλούδια στο μνημείο των ηρώων της Κύπρου ακριβώς κάτω από τον ανάγλυφο αριθμό 1940.
Αυτή είναι μια σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Κύπρου και της Ελλάδας. Το 1940 η Ελλάδα μπήκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αγγλίας, ενώ συγκροτήθηκε το Κυπριακό Σύνταγμα στον βρετανικό στρατό, που συμμετείχε στον παγκόσμιο πόλεμο.
Ταυτόχρονα, η Σοβιετική Ένωση ήταν σύμμαχος της ναζιστικής Γερμανίας, με την οποία ξεκίνησε τον παγκόσμιο πόλεμο με την κατάληψη της μισής «δικής της» Πολωνίας και την επίθεση κατά της Φινλανδίας, και το 1940 συνέχισε με την προσάρτηση των τριών χωρών της Βαλτικής. Αποδεικνύεται ότι οι διαδηλωτές κατέθεσαν λουλούδια στο μνημείο των εχθρών της ΕΣΣΔ. Η Αγγλία, η Ελλάδα και η Κύπρος πολεμούσαν τότε τη Ναζιστική Γερμανία και η ΕΣΣΔ ήταν φίλος και σύμμαχός της. Η κατάσταση άλλαξε το 1941, αλλά όχι για πολύ. Μετά το 1945 άρχισε ο Ψυχρός Πόλεμος, στον οποίο οι δυτικές δημοκρατίες δεν αντιμετώπιζαν πλέον η εθνικοσοσιαλιστική δικτατορία, αλλά η σοβιετική δικτατορία. Επιπλέον, ο ιστορικός παραλληλισμός μεταξύ της τότε κατάληψης της Δυτικής Ουκρανίας και της Δυτικής Λευκορωσίας από τον Στάλιν με την τρέχουσα προσπάθεια του Πούτιν να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία φαίνεται εδώ αρκετά προφανής. Άλλωστε ο πόλεμος γίνεται στην ίδια επικράτεια.
Αν τα θυμάστε όλα αυτά, τότε η όλη ιδέα, ήδη παράλογη και κυνική, παίρνει έναν εντελώς σχιζοφρενικό χαρακτήρα.
Στο τρίτο ερώτημα, σχετικά με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η προπαγάνδα του Πούτιν, το περιγραφόμενο γεγονός δίνει επίσης μια σαφή απάντηση.
Ένας από τους ομιλητές στη συγκέντρωση, μέλος του ΣΣΡΣ Inna Krymskaya, είπε: «Ο αγώνας ενάντια στο ναζισμό και τον φασισμό συνεχίζεται. Τόσο ο ναζισμός όσο και ο φασισμός δεν αλλάζουν ποτέ τις στρατηγικές και τις τακτικές τους. Αποφάσισαν πάλι να οργανώσουν ένα σύγχρονο αποκλεισμό. Αλλά τώρα για ολόκληρη τη χώρα και για τον λαό της Ρωσίας. Περισσότερα από 18.000 σημεία κυρώσεων στον τομέα της επιστήμης, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της οικονομίας και της πολιτικής. Αλλά αυτοί οι κύριοι, σύγχρονοι φασίστες και ναζί, δεν ξέρουν να κάνουν ένα πράγμα, δεν έχουν μάθει, δεν ξέρουν πώς να διαβάζουν τα κεφάλαια της ιστορίας μέχρι το τέλος. Αν ήξεραν πώς να το κάνουν αυτό, θα ήξεραν ότι ο σοβιετικός λαός μας επέζησε τότε και ο ρωσικός λαός μας θα επιβιώσει σήμερα. Και φυσικά θα νικήσει».
Inna Krymskaya-Petussi
Η Inna Vladimirovna Krymskaya (Petussi) είναι πολίτης της Ουκρανίας και της Κύπρου, με καταγωγή από τη Μαριούπολη. Ζει στην Κύπρο από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Το 2015, ηγήθηκε μιας εθελοντικής ομάδας για τη συγκέντρωση βοήθειας για το κατεχόμενο από τη Ρωσία Donbass και συμμετείχε σε φιλορωσικές συγκεντρώσεις.
Inna Krymskaya-Petussi (στο κέντρο)
Από το 2022 είναι μέλος του ΣΣΡΣ και ενεργή συμμετέχουσα σε φιλορωσικές εκδηλώσεις στην Κύπρο. Η Krymskaya-Petussi είναι καθηγήτρια ρωσικής γλώσσας σε ένα από τα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διατύπωσε τα επαγγελματικά της καθήκοντα κατά τη διάρκεια μιας τηλεδιάσκεψης με αξιωματούχους της κατοχικής κυβέρνησης της Κριμαίας τον Μάρτιο του 2023 ως εξής:
«Εμείς, οι δάσκαλοι της ρωσικής γλώσσας για ξένους, βρεθήκαμε σε ένα από τα «καυτά σημεία» του αγώνα πληροφοριών. Είμαστε αντιμέτωποι με το καθήκον να διδάξουμε όχι μόνο τη ρωσική γλώσσα, αλλά και τη ρωσική κουλτούρα και ιστορία. Όταν μιλάμε για το πώς να σχηματίζουμε σωστά τις προτάσεις, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πολιτική πτυχή αυτού που συμβαίνει στη χώρα της οποίας τη γλώσσα μελετάμε».
Με άλλα λόγια, η Inna Krymskaya-Petussi βλέπει το επάγγελμά της, τη διδασκαλία της ρωσικής γλώσσας, ως έναν τρόπο διεξαγωγής αντιδημοκρατικής προπαγάνδας υπέρ του Πούτιν μεταξύ των μαθητών της. Επιπλέον, αυτή η δραστηριότητα χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της Κύπρου, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ταυτόχρονα καταβάλλει πολλές προσπάθειες ακριβώς για να καταπολεμήσει την επιθετικότητα και την ψευδή προπαγάνδα του Πούτιν.
Οι ειδικές υπηρεσίες του Πούτιν παρασιτούν σε αυτό το παράδοξο, χαρακτηριστικό των δημοκρατικών χωρών, εδώ και πολλές δεκαετίες. Έχουν μάθει πολύ καλά πώς να μετατρέπουν εκπαιδευτικά κέντρα και ρωσικούς πολιτιστικούς συλλόγους στο εξωτερικό, που παραδοσιακά χρηματοδοτούνται από τις τοπικές αρχές, σε δικούς τους παράγοντες επιρροής.
Η διάδοση της αντιδημοκρατικής προπαγάνδας και η στρατολόγηση πρακτόρων σε δημοκρατικές χώρες με το πρόσχημα της μελέτης της ρωσικής γλώσσας και του ρωσικού πολιτισμού είναι η βάση των δραστηριοτήτων του Rossotrudnichestvo, του Ιδρύματος Ρωσικός κόσμος, των ρωσικών πρεσβειών, των Ρωσικών Οίκων, των συλλόγων φιλίας, των ενώσεων αποφοίτων σοβιετικών-ρωσικών πανεπιστημίων και όλων των άλλων πολυάριθμων κλάδων των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών.
Την επομένη του συλλαλητηρίου στην Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό, στις 27 Ιανουαρίου 2024, έλαβε χώρα άλλη μια γιορτή με τη συμμετοχή της Krymskaya-Petoussi και πολλών συναδέλφων της, απεικονίζοντας τέλεια τη λειτουργία του ρωσικού μηχανισμού προπαγάνδας. Στη Ρωσική Πρεσβεία στη Λευκωσία, ο Πρέσβης Murat Zyazikov βράβευσε τους νικητές και τους διοργανωτές της Τρίτης Παγκύπριας Ολυμπιάδας στη Ρωσική Γλώσσα, που πραγματοποιήθηκε με σύνθημα «Πατριωτισμός. Οικογένεια. Παραδόσεις». Νικητές είναι τα παιδιά «Ρώσων συμπατριωτών» στην Κύπρο και νεαροί Κύπριοι που μαθαίνουν ρωσικά. Εκτός από διπλώματα, οι νικητές (περίπου 30 από αυτούς) έλαβαν και χρηματικά έπαθλα. Μεταξύ των βραβευμένων δασκάλων είναι η Inna Krymskaya-Petussi.
Οι ενήλικοι νικητές της Ολυμπιάδας, που μάθαιναν τα ρωσικά ως ξένη γλώσσα, έλαβαν ως πρόσθετα έπαθλα τους πρώτους πέντε τόμους του 15τόμου «Μεγάλη Νίκη», που μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον επικεφαλής του Κυπριακού τμήματος του Διεθνούς Ρωσόφιλου Κινήματος, Μίκη Φιλανιώτη.
Ο Μίκης Φιλανιώτης (στο κέντρο) κατά την ερμηνεία του ρωσικού ύμνου
Εδώ οι πολυάριθμες πτυχές των δραστηριοτήτων της ρωσικής κρατικής ασφάλειας μπλέκονται σε ένα δυσάρεστο κουβάρι.
Το διεθνές κίνημα των ρωσόφιλων, για το οποίο έχουμε ήδη γράψει, είναι μια ψεύτικη οργάνωση που δημιουργήθηκε στη Μόσχα το 2023 από ξένους πράκτορες επιρροής με συνήθεις στόχους για υπηρεσίες πληροφοριών όπως η παραπληροφόρηση, προπαγάνδα και στρατολόγηση νέων πρακτόρων. Ο 15τόμος «Μεγάλη Νίκη» είναι η μεγαλειώδης παραποίηση της ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τον Πούτιν, που εκδόθηκε το 2015 υπό την επιμέλεια του διευθυντή του SVR Sergei Naryshkin και του πρύτανη του MGIMO Alexei Torkunov με καθαρά προπαγανδιστικούς, αντιεπιστημονικούς στόχους.
Κατ ‘αρχήν, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα κακό στη διδασκαλία της ρωσικής γλώσσας οπουδήποτε και σε κανέναν, μόνο όφελος. Αλλά με προϋπόθεση ότι η ρωσική κρατική ασφάλεια δεν εμπλέκεται σε αυτό.